Er waren eens, jaren geleden, twee goede vrienden.. Hun namen waren Kay en Gerda. Ze woonden in een oude stad in aangrenzende huizen, onder het dak, en ze hadden een gemeenschappelijke tuintje waar in de zomer prachtige rozen groeiden. Het tuintje was gelegen op een brede plank die als een brug van het ene venster naar het andere lag. De hele zomer brachten de kinderen door in hun luchtkasteel. En in de koude winter kwam Kai bij Gerda op bezoek en vertelden ze elkaar verhalen over de Sneeuwkoningin - een mooie ijskoningin uit de noordelijke vlakten.

In die dagen, en dat is ons verhaal, werd de wereld niet alleen door mensen bevolkt. Naast hen woonden kleine boze trollen. Ze waren boos omdat ze geen huis hadden zoals de mensen. Op een dag stalen ze zelfs van de Sneeuwkoningin een magische spiegel van ijs. Als iemand er in keek, veranderde zijn hart in een ijsklomp. De trollen renden met de spiegel overal en tenslotte wilden ze zelfs naar de hemel gaan. Hoger en hoger vlogen ze tot  plotseling schoot de spiegel uit hun handen, viel naar de aarde en brak in duizenden stukken. Laten we eens kijken wat daar van kwam.